Czy kobieta w ciąży, zatrudniona na podstawie umowy na zastępstwo, ma takie same prawa co ciężarna na zwykłej umowie o pracę? Czy przysługuje jej urlop macierzyński? Co mówi o tym Kodeks Pracy? Jak wygląda okres wypowiedzenia? Czy ciężarnej kobiecie zatrudnionej na zastępstwo przysługuje zasiłek macierzyński? Odpowiedzi na te i inne pytania, znajdziesz w tym artykule.

Czym jest umowa na zastępstwo

W świetle nowelizacji przepisów Kodeksu Pracy w 2016 roku prawnie pojęcie umowy na zastępstwo przestało funkcjonować. Stało się tak dlatego, aby dostosować cechy tej umowy do zwykłej umowy o pracę. Z tego powodu, prawa i obowiązki pracownica zatrudnionego na zastępstwo są z reguły zbieżne z prawami i obowiązkami pracownika, zatrudnionego w ramach tradycyjnej umowy o pracę. Choć niektóre jej cechy różnią się. Obecnie z pracownikiem, którego pracodawca zatrudnia celem zastępstwa, zawierana jest więc umowa na czas określony, w której określa się cel i czas trwania. Pracodawca może w umowie określić moment rozwiązania takiej umowy:

• podając konkretną datę;
• wskazując, iż umowa wygasa z chwilą powrotu zastępowanego pracownika.

Cechy umowy na zastępstwo

W praktyce umowa na zastępstwo, to umowa zawierana z pracownikiem w celu zastępstwa innego pracownika na czas jego usprawiedliwionej nieobecności. Umowę taką zawiera się po to, aby nowy pracownik wykonywał obowiązki zastępowanego, do chwili jego powrotu. Jednakże warunki takiej umowy mogą różnić się od warunków, jakie dotyczą zastępowanego pracownika. Tym samym:

• pracodawca nie ma obowiązku zatrudniać pracownika na ten sam wymiar etatu, czy w tych samych godzinach pracy;
• pracodawca nie ma obowiązku wypłacać takiego samego wynagrodzenia, jakie pobiera zastępowany pracownik;
• pracodawca może rozszerzyć lub zmniejszyć zakres obowiązków dla nowego pracownika.

Pracownikowi zatrudnionemu na zastępstwo:

• przysługuje ten sam okres wypowiedzenia, co w przypadku umowy na czas określony;
• przysługuje takie samo prawo do urlopu, co w przypadku pozostałych umów o pracę;
• przysługuje możliwość rozwiązania umowy w takim samym trybie jak umowy na czas określony.

Nie oznacza to, że w przypadku umowy na czas określony zawieranej w celu zastępstwa nie ma żadnych różnic względem pozostałych umów o pracę. Umowa na zastępstwo może być powtarzana dowolną ilość razy i niezależnie od długości trwania okresu zatrudnienia u tego samego pracodawcy, nigdy nie przechodzi w umowę na czas nieokreślony. Co więcej, kobieta w ciąży przy umowie na zastępstwo nie jest chroniona tak, jak w przypadku pozostałych umów o pracę. Jakie zatem ma prawa i obowiązki?

Umowa na zastępstwo a ciężarna

Umowa zawierana w celu zastępstwa to umowa na czas określony w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy. Ponieważ jest umową o pracę, pracownik zatrudniony celem zastępstwa zachowuje prawo do wynagrodzenia, urlopu i ubezpieczeń. Jednakże umowa na zastępstwo, nawet kilkukrotnie przedłużana, nigdy nie będzie zaliczać się do ciągłości zatrudnienia u tego samego pracodawcy. Co więcej, kobieta w ciąży, zatrudniona na podstawie umowy zawartej w celu zastępstwa pracownika, nie jest chroniona tak, jak w przypadku „zwykłej” umowy o pracę.

Chociaż umowa na zastępstwo jest umową na czas określony, to jest szczególnym rodzajem umowy, której niektóre prawa zapisane w Kodeksie Pracy nie dotyczą. Otóż w przypadku tradycyjnej umowy na czas określony, pracodawca nie może zwolnić kobiety po upływie trzeciego miesiąca ciąży, a co więcej umowa ta musi zostać przedłużona co najmniej do dnia porodu. Niestety wg artykułu 177 § 3[1] Kodeksu Pracy, zapis ten nie dotyczy kobiet, zatrudnionych w celu zastępstwa innego pracownika. W praktyce oznacza to, że w przypadku umowy o pracę na czas określony zawartej w celu zastępstwa:

• pracodawca nie ma obowiązku przedłużać umowy z kobietą w ciąży;
• pracodawca nie może rozwiązać umowy o pracę z kobietą w ciąży do chwili powrotu zastępowanego pracownika.

Jeśli chcesz dowiedzieć więcej na temat zasad dotyczących zwolnień kobiet w ciąży, przeczytaj nasz artykuł: Czy można zwolnić kobietę w ciąży?

Zwolnienie lekarskie w ciąży przy umowie na zastępstwo

Choć kobieta w ciąży, zatrudniona na podstawie umowy o pracę na zastępstwo nie jest chroniona tak, jak w przypadku „zwykłej” umowy to zachowuje prawo do zasiłku chorobowego, po spełnieniu określonych warunków. Prawo do zasiłku chorobowego przysługuje pracownikowi w trakcie ubezpieczenia chorobowego, którym jest objęty przez co najmniej 30 dni. W praktyce oznacza to, że kobieta w ciąży może pobierać zasiłek chorobowy, tylko jeśli wykonywała pracę na rzecz pracodawcy i była ubezpieczona przez minimum 30 dni. W tej sytuacji kobieta w ciąży zatrudniona na umowie na zastępstwo ma prawo do zasiłku chorobowego, a jeśli umowa kończy się w trakcie zwolnienia lekarskiego, które jest podstawą do wypłaty świadczenia, wówczas zachowuje prawo do zasiłku do momentu zakończenia leczenia, o ile zachowa ciągłość pomiędzy kolejnymi zwolnieniami lekarskimi i przedłoży je do ZUS.

Ciężarna na zastępstwie a urlop macierzyński

Umowa o pracę zawarta na czas określony celem zastępstwa pracownika z kobietą w ciąży wygasa z chwilą powrotu zastępowanego pracownika do pracy. Oznacza to, że z tym dniem, nawet jeśli jesteś w ciąży, to przy umowie na zastępstwo tracisz prawo do urlopu macierzyńskiego. Ten przysługuje Ci do momentu zakończenia umowy. Podobnie jest z zasiłkiem macierzyńskim.

Zastępstwo w ciąży a zasiłek macierzyński

Każda osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, którą de facto jest także umowa na zastępstwo, jest objęta ubezpieczeniem chorobowym. Oznacza to, że w trakcie zatrudnienia, ciężarnej przysługuje zasiłek macierzyński. Nie przysługuje on jednak po wygaśnięciu umowy, a przynajmniej nie w takiej samej formie. Ciężarnej przysługuje wówczas tzw. kosiniakowe, czyli świadczenie rodzicielskie po urodzeniu dziecka, wypłacane osobom, które nie mają prawa do zasiłku macierzyńskiego.

Umowa na zastępstwo a ciąża — podsumowanie

Chociaż umowa na zastępstwo formalnie przestała funkcjonować w 2016 roku, kiedy to zastąpiła ją umowa o pracę na czas określony, zawierana ze wskazaniem celu, jakim jest zastępstwo innego pracownika, to prawa wynikające z tego rodzaju umowy, różnią się od tradycyjnej umowy o pracę. Zwłaszcza w odniesieniu do kobiet w ciąży.

Najważniejsze fakty umowy na zastępstwo istotne dla kobiet w ciąży to:

• umowa na zastępstwo nie przedłuża się;
• umowa na zastępstwo zostaje rozwiązana z chwilą powrotu zastępowanego pracownika;
• kobieta w ciąży, zatrudniona na zastępstwo traci prawo do urlopu i zasiłku macierzyńskiego z chwilą wygaśnięcia umowy.

Umowa na zastępstwo rządzi się swoimi prawami i kobieta w okresie ciąży, która wykonuję tę umowę nie jest chroniona. Jeśli zatem, będziesz zmuszona znaleźć nową pracę po urodzeniu dziecka, sprawdź nasze aktualne oferty pracy.

2023 rok przynosi spore zmiany w wynagrodzeniach. Zapowiadana dwukrotna podwyżka najniższej krajowej to tylko część z nich, ale przekłada się ona jednocześnie na zwiększenie minimalnej stawki godzinowej, co wraz z podniesieniem kwoty wolnej od podatku i zmniejszeniem PIT z 17 do 12% dla osób z dochodami nieprzekraczającymi 120 000 zł rocznie sprawia, że w kieszeniach wielu pracowników pozostanie więcej pieniędzy. Ile zatem wynosi minimalna stawka godzinowa w 2023?

Wysokość minimalnej stawki godzinowej w 2023 r

Wysokość minimalnej stawki godzinowej uzależniona jest od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. Chociaż nie bezpośrednio, to jednak wpływa ono na jej obliczanie. Stawka minimalna to iloraz minimalnego wynagrodzenia brutto podzielonego przez liczbę godzin pracy w danym okresie, ale uśredniony. Co więcej, jej wysokość jest waloryzowana o wskaźnik będący ilorazem minimalnego wynagrodzenia rok do roku. Dlatego, zanim odpowiemy, ile wynosi minimalna stawka godzinowa dla określonych umów, opowiedzmy, czym jest i jak minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie w 2023 roku.

Czym jest płaca minimalna, czyli minimalne wynagrodzenie za pracę

Płaca minimalna to nic innego jak minimalne wynagrodzenie ustalane rok do roku przez Rząd. Ustalona kwota minimalnego wynagrodzenia jest obowiązująca dla pracodawców, co oznacza, że muszą oni wypłacać swoim pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze godzin na umowie o pracę wynagrodzenie przynajmniej w jej wysokości. Z kolei, jeśli pracownik zatrudniony jest w niepełnym wymiarze godzin, to wysokość wynagrodzenia ustala się wprost proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. Założeniem płacy minimalnej jest zatem zapewnienie każdemu pracownikowi godnych zarobków, które zapewniają określoną jakość życia.

Wysokość minimalnego wynagrodzenia w 2023

Minimalne wynagrodzenie podnoszone jest rok do roku, ale na 2023 zaplanowano aż dwie podwyżki. O tym, dlaczego tak się dzieje, pisaliśmy w artykule o najniższej krajowej. Warto jednak wspomnieć, że początkowy projekt rozporządzenia Rady Ministrów zakładał ustalenie najniższej krajowej na poziomie 3383 zł brutto od stycznia i 3450 zł brutto od lipca. Jednakże wciąż galopująca inflacja spowodowała, że zdecydowano się podnieść te kwoty do:

• 3490 zł brutto od 1 stycznia 2023 r.
• 3600 zł brutto od 1 lipca 2023 r.

O ile jednak minimalne wynagrodzenie dotyczy osób zatrudnionych na umowę o pracę, o tyle nie dotyczy bezpośrednio osób zatrudnionych na umowach cywilnoprawnych, ale pośrednio przekłada się na wzrost stawek godzinowych.

Jaka jest minimalna stawka godzinowa w 2023?

Dwukrotny wzrost minimalnego wynagrodzenia w 2023 roku przekłada się na dwukrotny wzrost minimalnej stawki godzinowej. W 2022 minimalna stawka godzinowa wynosiła 19,70 zł brutto, z kolei w 2023 wyniesie:

• 22,80 zł brutto od 1 stycznia 2023 r., co oznacza wzrost o 15,7% w porównaniu do stawki z 2022;
• 23,50 zł brutto od 1 lipca 2023 r., co oznacza wzrost o 19,3% w porównaniu do kwoty obowiązującej w 2022 r.

Jakich umów dotyczy minimalna stawka godzinowa 2023

Minimalna stawka godzinowa ma zastosowanie do określonych umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że nie do wszystkich. W 2023 dotyczy ona jedynie:

• umów zlecenia (art. 734 Kodeksu Cywilnego)
• umów o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy o zleceniu (art. 750 Kodeksu Cywilnego).

Co więcej, minimalna stawka godzinowa nie dotyczy wszystkich umów zlecenia i umów o świadczenie usług. Istnieją pewne wyłączenia, m.in. jeżeli:

• przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi decyduje o miejscu i czasie wykonania zlecenia oraz przysługuje mu wynagrodzenie prowizyjne;
• umowa dotyczy usług opiekuńczych i bytowych realizowanych przez rodzinne domy pomocy;
• umowa dotyczy usług polegających na sprawowaniu opieki nad osobami podczas wypoczynków lub wycieczek przez okres dłuższy niż 1 doba

Więcej wyłączeń znajdziesz w art. 8d Ustawy o minimalnym wynagrodzeniu.

Minimalna stawka godzinowa na umowie zlecenie — komu przysługuje

Wiesz już, że minimalna stawka godzinowa dotyczy określonych umów cywilnoprawnych, ale nie przysługuje ona każdemu. Prawo do otrzymywania wynagrodzenia w kwocie nie mniejszej niż minimalna stawka godzinowa dla określonych umów cywilnoprawnych mają:

• osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej;
• osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą jednoosobowo i osobiście wykonujące zadania wynikające z umowy.

Wynagrodzenie minimalne a minimalna stawka godzinowa 2023

Przyjęte przez Rząd i przedłożone przez Ministra Rodziny i Polityki społecznej rozporządzenie w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2023 r. określa, że zarówno płaca minimalna w 2023 roku, jak i minimalna stawka godzinowa wzrośnie aż dwukrotnie. Warto o tym pamiętać przy uzgadnianiu warunków zatrudnienia z pracodawcą. Jeżeli poszukujesz pracy na umowę zlecenie, sprawdź najnowsze oferty pracy na naszym portalu.

Deklaracja PIT 37 jest najpopularniejszą deklaracja podatkową w Polsce. Dotyczy ona wielu pracowników, emerytów i rencistów, ale nie wszystkich. Jeśli chcesz wiedzieć, czy dotyczy Ciebie, przeczytaj nasz artykuł. Dowiedz się jak ją rozliczać, jak wypełnić i w jaki sposób możesz ją złożyć. Ten poradnik zawiera wszystkie istotne informacje o druku PIT 37.

Druk PIT 37 – co to jest

Druk PIT-37 służy do rozliczania przychodów podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych, czyli według skali podatkowej 12% lub 32%. To najczęściej składany PIT w urzędzie skarbowym, bo dotyczy wielu typowych przypadków. Tego rodzaju druk przeznaczony jest dla osób, które w roku ubiegłym uzyskiwały dochody za pośrednictwem płatnika, a ten pobierał z ich wynagrodzenia zaliczki na podatek dochodowy. Wypełnić PIT-37 mogą osoby, które nie prowadziły pozarolniczej działalności gospodarczej, a płatnik ich wynagrodzenia pobierał zaliczki na podatek dochodowy.

Formularz PIT 37 – dla kogo

PIT 37 wypełniają osoby pobierające wynagrodzenia pochodzące ze stosunku pracy, stosunku służbowego, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej. Innymi słowy, formularz PIT-37 za 2022 rok dotyczy pracowników na umowach o pracę, zleceniobiorców, emerytów i rencistów, którzy nie rozliczają zaliczek na podatek w trakcie roku i:

• nie doliczają dochodów małoletnich dzieci
• nie obniżają dochodów o straty z lat ubiegłych
• nie odliczają minimalnego podatku dochodowego od przychodów z budynku

Jak rozliczać PIT 37

Aby rozliczyć PIT 37, musisz przygotować informacje o swoich dochodach i stratach za 2022 rok, a także o rodzaju i wysokości ulg i odliczeń, z których chcesz skorzystać. Do uzyskania tych informacji posłużą Ci:

• PIT-11 – znajdują się na nim informacje o wysokości dochodów z pracy, umów o dzieło, zlecenia, działalności wykonywanej osobiście i praw autorskich;
• PIT-40A/11A – znajdują się na nim informacje o wysokości dochodów z emerytur, rent i zasiłków
• PIT-R – znajdują się na nim informacje o wysokości dochodów z tytułu pełnienia obowiązków obywatelskich i społecznych.

Wartości dotyczące dochodów i składek musisz przepisać z tych dokumentów do odpowiednich rubryk w formularzu PIT 37, a jeśli pobierałeś wynagrodzenie z różnych źródeł i na przykład masz kilka dokumentów PIT 11, wartości te musisz zsumować.

Przy okazji wypełniania PIT 37 możesz odliczyć:

• Ulgi mieszkaniowe (remont, budowa), dołączając do zeznania rocznego formularz PIT-D
• Pozostałe ulgi (Internet, ulgę na dzieci, darowizny), dołączając formularz PIT-O

Im większa ilość danych o dochodach, pobranych zaliczka i ulgach, z których chcesz skorzystać, tym większa trudność rozliczenia PIT-37. Dlatego często dobrze jest skorzystać z pomocy biura rachunkowego lub wypełnić PIT-37 online, poprzez program do PIT 37, który skalkuluje odpowiednio wszystkie kwoty.

Rozliczenie PIT 37 – samodzielnie

Jeżeli w roku 2022 otrzymywałeś swoje wynagrodzenie tylko z jednego źródła i nie miałeś żadnych innych dochodów, jesteś samotny i nie korzystasz z żadnych ulg i odliczeń, to dobrym pomysłem jest skorzystanie z możliwości, jaką daje portal podatki.gov.pl i usługa Twój e-PIT. Wystarczy sprawdzić poprawność danych w dokumencie, przygotowanym przez Urząd Skarbowy, zatwierdzić i wysłać do urzędu zeznanie PIT 37 online. Do portalu zalogujesz się przez profil zaufany, a jeśli jeszcze z niego nie korzystałeś, to warto się z nim zapoznać.

Deklaracja PIT 37 – rozliczenie z małżonkiem 2023

W 2023 roku dalej możesz się rozliczyć ze współmałżonkiem. Oznacza to, że o ile Ty i Twoja żona/mąż kwalifikuje się do rozliczenia deklaracji PIT 37 za 2022 rok samodzielnie, to możecie rozliczać swoje dochody wspólnie. Jeśli jednak jedno z Was prowadziło działalność gospodarczą, możecie rozliczyć się wspólnie na PIT 36. Pamiętaj jednak, że ze wspólnego rozliczenia możesz skorzystać tylko wtedy, gdy pozostawaliście małżeństwem przez cały rok podatkowy. Innymi słowy, jeśli zawarliście małżeństwo w 2022 roku, lub rozwiązaliście wspólność majątkową, wówczas jesteście zobowiązani rozliczać się samodzielnie.

Zeznanie podatkowe PIT 37 dla samotnie wychowujących dzieci

Jeżeli jesteś osobą samotnie wychowującą dziecko, a przy tym rodzicem lub opiekunem prawnym, to bez względu na Twój stan cywilny (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik, osoba w separacji lub związku, w którym drugi rodzic pozbawiony jest praw rodzicielskich albo odbywa karę pozbawienia wolności) możesz rozliczyć się na formularzu PIT 37.

Rozliczenie to jest możliwe, w przypadku:

• dzieci małoletnich,
• dzieci otrzymujących zasiłek pielęgnacyjny lub rentę socjalną bez względu na wiek,
• dzieci do 25 roku życia, pobierające naukę w szkołach i podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Rozliczenie PIT 37 bez dochodu

Trudno rozliczyć podatek, który nie został zapłacony. Jeśli w roku ubiegłym nie otrzymywałeś żadnych dochodów i nie prowadziłeś działalności zarobkowej, to jesteś zwolniony z obowiązku składania deklaracji PIT. PIT-37 składają jedynie te osoby, których płatnicy wynagrodzeń, pobierali zaliczki na podatek dochodowy. Innymi słowy, nie musisz składać żadnego zeznania podatkowe za rok ubiegły.

Rozliczenie PIT-37 za 2022 – jak wypełnić

Rozliczenie deklaracji PIT-37, jak każdej innej, nie należy do najłatwiejszych zadań, zwłaszcza jeśli rozliczasz się wspólnie z małżonkiem, otrzymywałeś dochody więcej niż jednego źródła, uwzględniasz rozliczenie straty z lat ubiegłych, lub korzystasz z ulg i odliczeń. Pomimo że Ministerstwo Finansów udostępnia instrukcję do PITu 37, która ma Ci ułatwić jego wypełnienie, to dla osób, które nigdy tego nie robiły, nie jest ona czytelna.

Ponadto trzeba pamiętać, że błędy w zeznaniu mogą zostać potraktowane jako próbę oszukania Państwa i zostać ukarane, dlatego też często lepiej jest znaleźć osobę, która zna się na zeznaniach podatkowych i pomoże Ci wypełnić PIT 37 lub powierzyć rozliczenie pracownikom biura rachunkowego. Pomocny może się także okazać program PIT, który łatwo znajdziesz w sieci i po wpisaniu wszystkich potrzebnych informacji, wypełni PIT za Ciebie, a Ty będziesz mógł je już tylko wydrukować i dostarczyć do Urzędu lub przesłać przez Internet.

PIT 11 a PIT 37

PIT-11 to dokument, który otrzymujesz od pracodawcy czy też zleceniodawcy, w którym znajdują się informacje o uzyskanych dochodach i zaliczkach pobranych przez płatnika na podatek dochodowy od osób fizycznych, a także informacje o wysokości potrąconych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Ten dokument każdy płatnik sporządza osobno, dlatego za dany rok podatkowy możesz otrzymać ich kilka.

Deklaracja PIT-37 to rozliczenie, które sporządzasz samodzielnie, uwzględniając informacje ze wszystkich zebranych dokumentów PIT-11. PIT-11 jest informacją dla Ciebie, natomiast PIT-37 sporządzasz, aby złożyć go w Urzędzie Skarbowym.

Jakie ulgi można odliczyć w PIT 37 za 2022

Ulgi podatkowe pozwalają obniżyć podatek dochodowy, należny Państwu. Korzystając z ulg i odliczeń, możesz zatem odzyskać część zapłaconych już zaliczek lub zmniejszyć kwotę ewentualnej dopłaty. W 2023 roku możesz skorzystać z poniższych ulg i odliczeń:

• Ulga za Internet/internetowa – do 760 zł
• Ulga rehabilitacyjna – kwota uzależniona od kategorii
• Ulga prorodzinna – zależna od ilości dzieci
• Ulga dla krwiodawców
• Ulga na nowe technologie
• Ulga odsetkowa
• Darowizny kościelne
• Darowizny na cele pożytku publicznego
• Darowizny na cele edukacyjne dla szkół
• Zwrot nienależnie pobranych świadczeń
• Odliczenie składek społecznych
• Odliczenie składek zdrowotnych
• Wpłaty na IKZE
• Darowizna na cele walki z COVID-19
• Ulga termomodernizacyjna
• Darowizna komputerów przenośnych na rzecz placówek oświatowych
• Ulga dla młodych
• Ulga dla pracujących seniorów
• Ulga 4+ dla rodzin wielodzietnych

Jak złożyć deklarację PIT 37

Gdy przygotujesz już swoje zeznanie podatkowe za 2022 rok, to musisz je przekazać do Ministerstwa Finansów za pośrednictwem urzędu skarbowego, właściwego dla Twojego miejsca zamieszkania lub bezpośrednio przez Internet. Musisz pamiętać, że składając PIT, należy dołączyć do niego wszystkie informacje o ulgach i odliczeniach sporządzone na formularzach PIT-D i PIT-O. Zeznanie podatkowe PIT-37 do urzędu skarbowego możesz złożyć w sposób tradycyjny lub przez Internet.

Złożenie PIT 37 w Urzędzie Skarbowym

PIT-37 za rok 2022 możesz złożyć osobiście, odwiedzając urząd skarbowy lub wysyłając go pocztą, listem poleconym. Musisz jednak pamiętać o zachowaniu terminu składania deklaracji. Warto także wspomnieć, że deklaracje PIT w wersji papierowej, składane tradycyjną metodą, zwykle rozliczane są dłużej, co oznacza, że termin otrzymania ewentualnego należnego zwrotu będzie dłuższy. Z kolei, jeśli w wyniku rozliczenia konieczna jest dopłata do podatku, musisz jej dokonać przed złożeniem zeznania tak, aby przekazać potwierdzenie jego zapłaty to urzędu.

Złożenie PIT 37 przez Internet

Podatnicy coraz chętniej składają rozliczenie PIT-37 online. Nic w tym dziwnego, bo rozliczenie przez Internet to wygodna opcja, a ewentualny zwrot nadpłaconych zaliczek na podatek dochodowy, często wypłacany jest szybciej (chociaż nie jest to regułą). Jeśli korzystasz z usługi Twój e-Pit rządowego portalu podatki.gov.pl, to złożenie deklaracji PIT 37 w 2023 roku jest bardzo proste. Wystarczy kilka kliknięć. Jeśli z kolei korzystać z różnych programów do rozliczania zeznań, które umożliwiają wysyłkę PIT-37 przez Internet to zwykle po wypełnieniu deklaracji wystarczy kliknięcie przycisku wyślij.

Deklaracja PIT-37 za 2022/2023 – do kiedy

PIT-37 może być składany w terminie od 15 lutego do 30 kwietnia każdego roku. Jednakże istnieją wyjątki, takie jak przy składaniu PIT 37 za 2022 r. PIT-37 w 2023 roku należy złożyć do 02.05.2023, a wszystko dlatego, że 30 kwietnia, podobnie jak 1 maja jest dniem wolnym od pracy. Należy przy tym pamiętać, że złożenie deklaracji późniejszy terminie podlega konsekwencjom karno-skarbowym i może wiązać się z koniecznością zapłaty odsetek, a w przypadku całkowitemu zatajeniu podatku karze grzywny lub pozbawienia wolności.

Progi podatkowe to nic innego jak stawki podatku dochodowego, który musisz zapłacić na rzecz Państwa. Dotyczą każdego, kto osiąga jakikolwiek dochód i rozlicza się z urzędem skarbowym na podstawie skali podatkowej. W tym artykule wyjaśnimy, czym jest skala podatkowa i jak kształtują się progi podatkowe w 2023 roku.

Skala podatkowa

Skala podatkowa to jeden ze sposobów rozliczania się z urzędem skarbowym, a ściślej rzecz ujmując z Ministerstwem Finansów, za jego pośrednictwem. Skali podatkowej, a inaczej mówiąc rozliczeniu PIT na zasadach ogólnych, podlegają wszystkie osoby, które swoje dochody osiągają z tytułu umowy o pracę, umów cywilnoprawnych (zlecenie, dzieło), a także w części przypadków z pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile zadeklarują oni chęć rozliczania się właśnie w ten sposób. Innymi słowami, podatek dochodowy PIT wg skali podatkowej pobierany jest zarówno od osób fizycznych pracujących na etacie, umowach cywilnoprawnych,pracujących za pośrednictwem agencji pracy osób, jak i od przedsiębiorców, którzy zadeklarowali taką formę rozliczenia.

Aktualne progi podatkowe w Polsce a Polski Ład 2.0

1 stycznia 2022 roku wprowadzone przez Polski Ład 1.0 zmiany podatkowe uwzględniły podwyższenie progów podatkowych. Jeszcze w 2021 pierwszy próg podatkowy wynosił 85 528 zł, a drugi kwotę powyżej. Inne były także stawki opodatkowania dla tych progów i wynosiły kolejno 17% i 32% od nadwyżki wynikającej z progu drugiego. Jednak w 2023, progi podatkowe są dokładnie takie same jak w 2022. Chociaż należy nadmienić, że stawka opodatkowania w 2022 zmieniła się w ciągu roku, a dokładnie 1 lipca 2022 wraz z wprowadzeniem Polskiego Ładu 2.0. W roku 2022 zastosowanie miały zatem 2 stawki podatkowe dla 1 progu, ale po kolei.

Pierwszy próg podatkowy 2022/2023

Wraz z wprowadzeniem Polskiego Ładu w styczniu 2022 pierwszy próg podatkowy został podniesiony z 85 528 do 120 000,00 zł. Przez pół roku stawka opodatkowania dla tego progu wynosiła 17%, ale wraz z nowelizacją Polskiego Ładu i wprowadzeniem zmian w lipcu 2022, stawka ta została zmieniona na 12%. Dla pierwszego progu podatkowe stosuje się także kwotę zmniejszającą podatek, która również uległa zmianie z początkowych 5100 do 3600 zł.

Drugi próg podatkowy 2022/2023

Drugi próg podatkowy w 2021 roku, a więc opodatkowanie w wysokości 32 % stosowano dla dochodów powyżej 85 528 zł. Wraz z podwyższeniem go do kwoty dochodu przekraczającej 120 000, pozostawiono wysokość podatku dochodowego na tym samym poziomie, czyli dalej jest to 32%. Należy przy tym pamiętać, że 32% podatku płacimy jedynie od nadwyżki ponad kwotę 120 000 zł, czyli po przekroczeniu progu pierwszego, zaś do limitu jego wysokości, stosuje się pierwszy próg podatkowy, czyli 12%.

Progi podatkowe, a możliwość skorzystania z ulg

Wysokość podatku dochodowego można jednak obniżyć, korzystając z różnego rodzaju ulg i odliczeń. Należy pamiętać także o kwocie wolnej od podatku, czyli dochodzie, od którego podatnik nie musi płacić podatku PIT. W 2023 roku wynosi ona 30 tys zł, co oznacza, że jeżeli podatnik osiągnął w ciągu roku podatkowego dochód poniżej tej kwoty, jest zwolniony z płacenia podatku w całości.

Trzeci próg podatkowy — podatek solidarnościowy

W Polsce obowiązuje jeszcze trzeci próg podatkowy, który nazywany jest daniną solidarnościową dla najbogatszych. Nic w tym dziwnego, bo dotyczy on osób, których roczne dochody przekraczają 1 mln złotych. Dla tego progu opodatkowanie wynosi 4%. Wysokość tego podatku płaci się jedynie od nadwyżki ponad kwotę 1 mln złotych. W praktyce oznacza to, że jeżeli dana osoba osiągnęła w minionym roku dochód w wysokości 1,5 mln złotych, to 4% zapłaci od kwoty 0,5 mln zł.

Jak obliczyć podatek dochodowy, uwzględniając progi podatkowe 2022

Jeśli należysz do osób, które obowiązuje skala podatkowa, to Twój podatek dochodowy uzależniony jest od wysokości osiąganych dochodów. Dochody zaś stanowią Twoje przychody, pomniejszone o koszty ich uzyskania. Jednak, aby wyliczyć wysokość podatku, należy zastosować dochód będący podstawą opodatkowania, czyli dochód pomniejszony o ulgi i odliczenia. W ten sposób podatek dochodowy dla pierwszego progu podatkowego = dochód * % wysokości I progu podatkowego — kwota zmniejszająca podatek

Pomimo zmiany wysokości opodatkowania w 2022 roku w ciągu roku i stosowania dla pierwszego progu stawki 17% do końca czerwca 2022 r oraz 12% od lipca 2022, ustawodawca dopuszcza rozliczenie PIT za 2022, stosując niższą stawkę, czyli podatek w wysokości 12%. Wysokość podatku dla drugiego progu podatkowego = 10 800,00 zł + nadwyżka z II progu podatkowego * 32%. Gdzie 10 800,00 zł stanowi wartość podatku dla pierwszego progu podatkowego, z uwzględnieniem kwoty zmniejszającej podatek, zaś nadwyżka z II progu kwotę dochodu > 120 000,00 zł.

Jak obliczyć podatek dochodowy, uwzględniając progi podatkowe 2023

Rozliczając swój PIT w 2023 roku wysokość podatku dochodowego, stosujemy analogiczne wzory jak dla roku 2022. Pamiętamy przy tym, że wysokość podstawy opodatkowania jest wysokością dochodu pomniejszonego o ulgi podatkowe i odliczenia, jakie dopuszcza system podatkowy. Przekroczenie pierwszego progu podatkowego nie oznacza z kolei zapłaty 32% od całości dochodów, a jedynie od nadwyżki ponad jego limit, czyli 120 000,00 zł.

Progi podatkowe w Polsce — podsumowanie

Progi podatkowe w Polsce pozostawały przez długi czas na tym samym poziomie. Dopiero zmiany wprowadzone przez Polski Ład uwzględniły wzrost wysokości zarobków i podwyższenie tych progów. Jednak nowe przepisy, które obowiązywały od 1 stycznia 2022 r zawierały wiele nieścisłości, które zostały wyeliminowane dopiero przez zmiany wprowadzone Przez Polski Ład 2.0, jakie weszły w życie 1 lipca 2022 r. Ostatecznie, pierwszy próg podatkowy obowiązuje do wysokości dochodu 120 tys zł, a wraz z nim stosuje się 12% stawkę podatku dochodowego, zaś przekroczenie tego progu stawkę 32%. Dla najbogatszych, z chwilą przekroczenia drugiego progu podatkowego, czyli 1 mln zł, wprowadzono podatek 4% od nadwyżki.

Każda z osób osiągających dochody podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Nie zawsze jednak trzeba go płacić. Do grudnia 2021 roczny dochód do 8000 zł dla części osób był zwolniony z tego obowiązku. Kwota ta nazywana była (i jest do dziś) kwotą wolną od podatku. Następnie w styczniu 2022 w związku z nowelizacją przepisów Polskiego Ładu 1.0 wprowadzono zmianę wysokości tej kwoty i pewne ograniczenia. Ile dziś wynosi kwota wolna od podatku 2022/2023? Kto może ją uwzględniać? Odpowiadamy.

Czym jest kwota wolna od podatku

Kwota wolna od podatku to wartość dochodu, od której nie musimy odprowadzać podatku dochodowego. Podstawą jej wyliczenia jest dochód podatnika uzyskany w danym roku. Dochodem z kolei jest jego przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania. Kwota wolna od podatku dotyczy jednak tylko tych podatników, którzy rozliczają się z niego na zasadach ogólnych, a więc według skali podatkowej.

Skala podatkowa

Skala podatkowa jest jedną z form rozliczania swoich przychodów. Forma ta zawiera dwa progi podatkowe 12% i 32%. W wyniku zmian wprowadzonych 1 stycznia 2022 roku, wraz z wprowadzeniem Polskiego Ładu, pierwszy próg podatkowy zamyka się w kwocie 120 000,00 zł. To korzystna dla wielu osób zmiana, bo wcześniej tak kwota wynosiła tylko 85 528,00 zł.

Kto może skorzystać z kwoty wolnej od podatku w 2022 i 2023

Z kwoty wolnej od podatku mogą skorzystać wszyscy podatnicy, którzy rozliczają się z fiskusem na zasadach ogólnych, czyli właśnie według wspomnianej już skali podatkowej. Innymi słowy, wszyscy podatnicy, którzy składają zeznanie roczne na druku PIT -36 lub PIT-37 za 2022 rok skorzystają z kwoty wolnej od podatku. Dotyczy to zarówno osób otrzymujących wynagrodzeń z tytułu umowy o pracę, umów cywilnoprawnych, jak i prowadzących działalność gospodarczą.

Ile wynosi kwota wolna od podatku 2022/2023 – jak obliczyć kwotę wolną od podatku

Wraz z 1 stycznia 2022 zmieniła się także wysokość kwoty wolnej od podatku. Obecnie, kwota wolna jest stała i wynosi 30 000,00 zł. Co oznacza, że osoby, które osiągnęły dochód niższy niż ta kwota, są zwolnione z zapłaty podatku dochodowego. Jeśli z kolei osiągnęły dochód wyższy, zapłacą one podatek w wysokości 12% od nadwyżki do momentu przekroczenia pierwszego progu podatkowego, czyli 120 tys minus kwota zmniejszająca podatek i 32% od nadwyżki powyżej 120 tys zł.

Kwota wolna od podatku a kwota zmniejszająca podatek

Kwota wolna od podatku to ta, od której nie musimy płacić podatku dochodowego, z kolei kwota zmniejszająca podatek, jak sama nazwa wskazuje, zmniejsza jego wysokość. Wraz z nowelizacją przepisów i wprowadzeniem Polskiego Ładu 2.0 kwota zmniejszająca podatek wynosi 3 600,00 zł. Oznacza to w praktyce, że podatek dochodowy dla osób nieprzekraczających pierwszego progu podatkowego wg skali podatkowej, to 12% minus 3 600,00 zł.

Przykład:

Pani Elżbieta osiągnęła dochód w roku 2022 w wysokości 100 tys zł. Bez kwoty zmniejszającej podatek, zapłaciłaby 12 tys złotych. Wraz z kwotą zmniejszającą zapłaci 8 400,00 zł.

Kwota zmniejszająca podatek zostanie uwzględniona w zeznaniu rocznym, ale na wyraźne życzenie podatnika, który złoży u swojego pracodawcy deklarację PIT-2 kwota ta może zostać uwzględniana w zaliczkach pobieranych miesięcznie. Oznacza to, że każdego miesiąca 1/12 rocznej kwoty zmniejszającej podatek będzie odliczana od zaliczki na podatek dochodowy, a tym samym zwiększy ona wartość wynagrodzenia. O ile osiągamy dochód z jednego źródła w danym roku podatkowym, stosowanie tej kwoty wydaje się sensowne. Jeśli jednak osiągasz dochody z różnych źródeł, po zsumowaniu pobranych przez płatników zaliczek na podatek dochodowy w zeznaniu rocznym, może okazać się, że masz dużą niedopłatę. Wówczas znalezienie środków na jej pokrycie może okazać się wyzwaniem, dlatego nie w każdym wypadku warto stosować kwotę zmniejszającą.

Jak dokonać obliczenia podatku, uwzględniając wysokość kwoty zwolnionej z opodatkowania

Dla dokonania poprawnych wyliczeń podatku dochodowego PIT, jaki musisz oddać fiskusowi, ważna jest znajomość podstawy obliczenia podatku. Podstawą jest Twój dochód, a więc przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania i ulgi i odliczenia

podstawa obliczenia podatku = dochód = przychód – koszty uzyskania przychodu – ulgi – odliczenia

Aby obliczyć wysokość podatku PIT za 2022 roku, należy zatem wysokość dochodu pomnożyć przez wysokość podatku wg progów podatkowych i odjąć od nich kwotę zmniejszającą. Jednocześnie pamiętamy, że kwota wolna wynosi 30 tysięcy złotych. Opowiedzmy to na przykładach:

Przykład 1

Pani Elżbieta uzyskała w 2022 roku dochód w wysokości 29 000,00 zł, w związku z czym nie płaci podatku dochodowego.

Przykład 2

Pan Jan uzyskał w 2022 roku dochód w wysokości 50 000,00 zł, w związku z czym musi zapłacić podatek w wysokości 2 400,00 zł

dochód*12% (I próg podatkowy) – kwota zmniejszająca (3600,00 zł) = 50 000*12% – 3600 =2 400

Przykład 3

Pan Piotr uzyskał w 2022 roku dochód w wysokości 130 000,00 zł, w związku z czym musi zapłacić podatek w wysokości 14 000,00 zł

10800+nadwyżka od kwoty >120 tys*32% (II próg) = 10800+10000*32% = 10800+3200=14000

*10 800,00 zł to kwota podatku dla I progu podatkowego, gdzie 120 000*12%-3600 = 10800

Kwota wolna od podatku a zeznanie podatkowe

W Polsce kwota wolna od podatku wynosi 30 tys zł. Oznacza to, że w corocznym rozliczeniu podatkowym nie musimy odprowadzać podatku dochodowego, jeśli osiągnięty dochód jest mniejszy od tej kwoty. Nie zwalnia nas to jednak ze sporządzenia zeznania rocznego. Dlatego, nawet jeśli w 2022 r Twój dochód nie przekroczył tej kwoty, musisz złożyć pit za 2022 rok.

Kwota wolna od podatku w Polsce i na świecie

Kwota niepodlegająca opodatkowania funkcjonuje w wielu krajach na całym świecie i jak łatwo się domyślić w każdym z nich jest inna. W większości wypadków kwotę wolną od podatku uzależnia się od przeciętnego wynagrodzenia i tak w Niemczech kwota ta wynosi 20% średniej pensji (w 2022 roku 9744 EUR), we Francji 18% średniej pensji (5963 EUR w 2022r), a w Finlandii aż 40% (16100 EUR w 2022 roku). W Europie tylko w Bułgarii i Węgrzech nie stosuje się kwoty wolnej.

Chociaż wraz z nowelizacją przepisów i Polskim Ładem 2.0 podniesiono wysokość kwoty wolnej od podatku do 30 tys zł, to wciąż jest ona niższa w porównaniu do wielu innych krajów na naszym kontynencie.

Kwota wolna, a możliwość skorzystania z ulg podatkowych

Ulgi i odliczenia podatkowe umożliwiają obniżenie podatku dochodowego. Dlatego też nie płacąc tego podatku wcale, nie ma możliwości ich uwzględnienia w zeznaniu podatkowym. Tymczasem wyższa kwota wolna, która wynosi w 2023 roku 30 tysięcy złotych, spowoduje, że część osób może nie zapłacić go wcale. Chociaż brak możliwości rozliczenia ulg nie spowoduje konieczności zapłaty podatku, to niektórzy mogą być rozczarowani, iż nie dostaną zwrotu.

Jakie zmiany w kwocie wolnej od podatku czekają nas w 2023 roku

Od 1 stycznia 2023 roku kwota wolna od podatku, podobnie jak w ubiegłym roku wynosi 30 000,00 zł i nie ulegnie już zmianie. Wraz z początkiem roku zostały wprowadzone jednak pewne zmiany co do zasad uwzględniania kwoty zmniejszającej podatek. Została wprowadzona także możliwość stosowania miesięcznej kwoty wolnej od podatku dla pracowników zatrudnionych na podstawie umowy zlecenie i umowy o dzieło.

To pytanie powtarza się każdego roku — dni wolne od pracy. Jak wygląda to w 2023? Kiedy wypadają święta? Kiedy wypada majówka? Wreszcie, kiedy możesz liczyć na dodatkowy dzień wolny od pracy? Warto to sprawdzić, aby wiedzieć, jak korzystnie zaplanować urlop, a zgodnie z ustawą z dnia 18 stycznia 1951 roku o dniach wolnych od pracy (z późniejszymi zmianami) 13 dni spośród dni świątecznych jest wolne od pracy.

Ile jest dni ustawowo wolnych od pracy w 2023

Chociaż ustawa przewiduje 13 dni wolnych od pracy w ciągu roku, w 2023 roku 3 z nich przypadają w niedzielę, a to oznacza, że w praktyce, pracownicy otrzymają w 2023 tylko 10 dni dodatkowo wolnych od pracy. Co oznacza „dodatkowo”? Oznacza to, że sobota i niedziela uznawane są za powszechnie wolne od pracy, zaś mianem „dodatkowe” określa się dni pracujące, w których przypada święto ustawowo wolne od pracy. Jakie to dni?

Kalendarz dni wolnych od pracy 2023

Styczeń

• 01.01 – niedziela — Nowy Rok
• 06.01 – piątek — Trzech Króli

Kwiecień

• 09.04 – niedziela — Wielkanoc
• 10.04 – poniedziałek — Wielkanoc

Maj

• 01.05 – poniedziałek — Święto Pracy
• 03.05 – środa — Święto Konstytucji 3 Maja
• 28.05 – niedziela — Zesłanie Ducha Świętego (Zielone Świątki)

Czerwiec

• 08.06 – czwartek — Boże Ciało

Sierpień

• 15.08 – wtorek — Święto Wojska Polskiego, Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Listopad

• 01.11 – środa — Wszystkich Świętych
• 11.11 – sobota — Święto Niepodległości

Grudzień

• 25.12 – poniedziałek — Boże Narodzenie
• 26.12 – wtorek — Boże Narodzenie

Kiedy wypada majówka w 2023 roku

Każdego pracownika, który jest fanem długich weekendów, z pewnością ucieszy fakt, że majówka 2023 przypada bardzo korzystnie. 1 maja to poniedziałek, a 3 to środa, dlatego wystarczy wziąć 1 dzień urlopu, aby cieszyć się aż 5 dniami wolnego. Z kolei, jeśli skorzystamy z 3 dni urlopu, majówka może zmienić się w krótkie 9 dni wiosennych wakacji.

Długie weekendy 2023

Nie tylko majówka daje szanse na długi weekend, a tym samym kilka dni wolnego z rzędu. Już początek roku możemy zacząć długim weekendem. Wszystkie długie weekendy w 2023 to:

• od 06 do 08.01 – Święto Trzech Króli przypada w piątek, wolnym możemy cieszyć się zatem przez 3 dni
• od 08 do 10.04 – długi weekend Wielkanocny
• od 29.04 do 03.05 – majówka (wystarczy 1 dzień urlopu, aby weekend trwał aż 5 dni)
• od 08 do 11.06 – w czwartek 08.06 przypada Boże Ciało, dlatego wystarczy 1 dzień urlopu, aby mieć aż 4 wolne dni z rzędu
• od 12 do 15.08 – Święto Wojska Polskiego i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przypada na wtorek 15.08, dlatego, jeśli zdecydujesz się na 1 dzień urlopu w poniedziałek, przedłużysz weekend do 4 dni.
• od 23 do 26.12 – Święta Bożego Narodzenia — weekend świąteczny

Liczba dni pracy w 2023

Uwzględniając wszystkie święta w 2023 roku, można obliczyć, że liczba dni pracy w tym roku wyniesie 250 (uwzględniając pełny wymiar czasu pracy o 8 godzinach w ciągu dnia). Ponieważ każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela, obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin.

Kiedy przysługuje dzień wolny za sobotę

Spośród 13 świątecznych dni wolnych od pracy w 2023 roku, 1 dzień przypada w sobotę, a 3 dni w niedzielę. Odnosząc się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2 października 2012 r. (sygn. akt K 27/11), który stwierdził, że „pracownikom, za święta przypadające w dni rozkładowo wolne od pracy tj. na przykład wolne soboty, także przysługuje dzień wolny i nie jest możliwe nakazanie przez pracodawcę odpracowywania tych świąt” w 2023 roku pracodawca ma obowiązek udzielenia pracownikowi 1 dnia wolnego za Narodowe Święto Niepodległości, które przypada w sobotę.

Jak zatem widzisz, w 2023 roku czeka na Ciebie wiele okazji na krótki i długi urlop wypoczynkowy. Nie tylko w weekend majowy, który wypada korzystnie, ale także w kilku innych przypadkach.

Dlaczego w 2023 czeka nas dwukrotna podwyżka płacy minimalnej? Do tej pory najniższa krajowa była określana tylko raz do roku, a jej aktualizacja następowała z początkiem stycznia, tymczasem w 2023 roku pensja minimalna będzie podnoszona aż 2-krotnie. Wyjaśniamy, dlaczego tak się dzieje i jaka będzie jej wysokość.

Płaca minimalna w 2023 wzrośnie 2 razy — dlaczego?

Inflacja niesie ze sobą wiele skutków dla gospodarki — nie tylko ograniczenie popytu, spadek wartości pieniądza i zmniejszenie liczby nowych kredytów, ale także dwukrotny wzrost pensji minimalnej w ciągu roku. Jeśli jeszcze zastanawiasz się, dlaczego w 2023 najniższa krajowa zostanie podniesiona aż dwa razy, to wyjaśniamy, że wynika to wprost z ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.

Jak możemy przeczytać w art. 3 w/w ustawy, jeżeli prognozowany wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych wynosi co najmniej 105%, to ustala się dwa terminy zmiany wysokości minimalnego wynagrodzenia i minimalnej stawki godzinowej na 1 stycznia i 1 lipca. Tymczasem prognozowany na 2023 wskaźnik wynosi 110%. Właśnie z tego powodu Rząd podjął decyzję o dwukrotnej podwyżce płacy minimalnej w 2023 r. Co więcej pensja minimalna, jak podkreśla Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej, będzie wyższa niż wcześniej proponowano, a wszystko za sprawą inflacji. Jednocześnie w lipcu 2023 roku minimalne wynagrodzenie brutto wyniesie blisko 52% średniego wynagrodzenia prognozowanego w gospodarce narodowej na 2023 r.

Ile wynosi najniższa krajowa w 2023 roku?

Z uwagi na dwa terminy podnoszenia płacy minimalnej 2023 roku, zgodnie z rozporządzeniem rady ministrów, opublikowanym 15 września 2022 roku, od 1 stycznia 2023 pensja minimalna wyniesie 3490 zł brutto, z kolei od 1 lipca 2023 r wyniesie aż 3600 zł brutto. Ten wzrost dotyczy pracowników etatowych i oznacza, że w lipcu 2023 pensja minimalna wyniesie aż 590 złotych więcej niż minimalne wynagrodzenie w 2022. Warto przy tym zauważyć, że wraz ze wzrostem najniższego wynagrodzenia, wzrośnie także stawka godzinowa.

Płaca minimalna 2023 netto i brutto — czyli ile dostaniesz na rękę

Podawana przez Rząd wysokość najniższego wynagrodzenia w 2023 roku to kwoty brutto. Tymczasem należy zauważyć, że na kwotę wynagrodzenia brutto składa się nie tylko kwota przelewana na ROR pracownika, ale także ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, a także zaliczka na podatek dochodowy (z wyjątkiem osób zwolnionych z płatności). Dopiero po odliczeniu wszystkich składek, możesz zobaczyć swoje wynagrodzenie netto. Uwzględniając te składki, możemy zatem obliczyć, że pensja minimalna w 2023 wyniesie:

• od 1 stycznia 2023 r. – 3490 zł brutto, czyli 2700 zł netto
• od 1 lipca 2023 – 3600 zł brutto, czyli 2780 zł netto

Jaka minimalna stawka godzinowa 2023

Wraz ze wzrostem wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2023 roku, zmieni się także wysokość minimalnej stawki godzinowej, która dotyczy osób zatrudnionych na umowę zlecenie. Nowa minimalna stawka godzinowa w 2023 r wyniesie:

• od stycznia 2023 – 22,80 zł brutto
• od lipca 2023 – 23,50 zł brutto

Dlaczego ustala się najniższą krajową?

Najniższa krajowa nie jest ustalana bezcelowo. Jej zadaniem jest zabezpieczenie bytu pracownika. Minimalne wynagrodzenie ma ograniczać ubóstwo i zmniejszać nierówności dochodowe. Ponadto ma pośrednie zadanie chronić pracowników przed wykonywaniem pracy po niższych stawkach.

Podwyżka płacy minimalnej a podwyżka wynagrodzenia

Zaświadczenie o niekaralności to dokument potwierdzający, że dana osoba nie została skazana wyrokiem sądu. Wydaje je Krajowy Rejestr Karny (KRK) na wniosek zainteresowanego podmiotu zbiorowego lub osoby fizycznej, pod warunkiem że istnieje podstawa prawna, dzięki której mogą uzyskać takie dane. Co oznacza to dla pracownika ubiegającego się o pracę? Jak i gdzie można uzyskać takie zaświadczenie? Wyjaśnijmy.

Kiedy potrzebujesz zaświadczenia o niekaralności

Jeśli ubiegasz się o pracę, pracodawca może wymagać od Ciebie przedłożenia zaświadczenia o niekaralności i sam może o nie wystąpić, ale tylko w określonych przypadkach. Innymi słowy, musi istnieć podstawa prawna. Co oznacza, że nie każdy pracodawca może od Ciebie wymagać zaświadczenia o niekaralności. Istnieje konkretna lista stanowisk, których taki wymóg dotyczy. Należą do nich:

• stanowiska urzędów państwowych i samorządowych,
• nauczyciele i wychowawcy kolonijni,
• policjanci,
• pracownicy kontroli skarbowej,
• agenci ochrony,
• konwojenci,
• detektywi,
• taksówkarze,
• przewodnicy i piloci wycieczek.

Przyjęło się jednak, że część pracodawców, którzy nie są uprawnieni przepisami do pozyskiwania takich informacji, oczekują przedłożenia zaświadczenia o niekaralności przez pracowników ubiegających się o zatrudnienie. Dotyczy to najczęściej tych stanowisk, z którymi wiąże się odpowiedzialność materialna i obrót gotówką. Należy jednak wiedzieć, że choć możesz spełnić oczekiwania pracodawcy i przedłożyć mu takie zaświadczenie, to jeśli tego nie zrobisz, nie możesz być z tego powodu zdyskredytowany w procesie rekrutacji. Gdybyś bowiem udowodnił pracodawcy, że ten nie przyjął Cię do pracy tylko ze względu na brak takiego dokumentu, a inna osoba ubiegająca się o to stanowisko o takich samych kwalifikacjach dostała zatrudnienie tylko ze względu na to, że taki dokument przedstawiła, mógłbyś dochodzić swoich praw w sądzie.

Kto może wnioskować o zaświadczenie o niekaralności

Ustawa z dnia 24 maja 2000 roku o Krajowym Rejestrze Karnym (KRK) z późniejszymi zmianami precyzyjnie mówi o tym, kto i jakie informacje może pozyskać z Rejestru. Podmiotami uprawnionymi są do tego zarówno pracodawcy, którzy prowadzą zatrudnienie na stanowiska z listy stanowisk objętych wymogiem niekaralności, jak i osoby fizyczne, których temat dotyczy. Innymi słowy, każda uprawniona osoba fizyczna, spółka osobowa lub kapitałowa, dla której istnieje podstawa prawna, może ubiegać się o takie informacje z Rejestru. Może się o nią ubiegać także sam zainteresowany.

Jakie informacje zawiera zaświadczenie o niekaralności

Zaświadczenie o niekaralności oprócz podstawowych informacji o osobie takich jak imiona, nazwisko, czy rok urodzenia, które wypełnia sam zainteresowany lub inny uprawniony podmiot, zawiera jedną, kluczową informację — że osoba figuruje lub nie figuruje w Krajowym Rejestrze Karnym. W praktyce oznacza to, że zaświadczenie jest odpisem, które ma na celu przedstawienie tylko jednej informacji. Dzięki niemu dowiemy się, czy sprawdzana osoba była skazana prawomocnym wyrokiem sądu, czy też nie.

Jak możesz uzyskać zaświadczenie o niekaralności

Istnieje kilka metod uzyskania zaświadczenia z KRK. Wniosek o taki dokument możesz złożyć osobiście, przez pełnomocnika, listownie lub przez Internet, Za każdym razem musisz jednak wypełnić wniosek, w którym należy wskazać dane osoby, o której informacje chcesz uzyskać.

Osobiście

Złożenie wniosku osobiście to najkrótsza droga do uzyskania zaświadczenia o niekaralności. Takie zaświadczenie dostaniesz od ręki (w wyjątkowych przypadkach do 7 dni) w punkcie informacyjnym Krajowego Rejestru Karnego, który znajduje się w najbliższym sądzie okręgowym lub rejonowym. Wystarczy, że wypełnisz wniosek, a pracownicy punktu sprawdzą, czy figurujesz w Rejestrze i przybiją na wniosku odpowiednią pieczęć. Innymi słowy, postawią pieczęć mówiąca o tym, że osoba wskazana we wniosku figuruje lub nie figuruje w Rejestrze Karnym.

Przez Pełnomocnika

Wniosek o zaświadczenie o niekaralności możesz złożyć przez pełnomocnika, którym mogą być Twoi bliscy, w tym mąż, żona, dzieci, rodzice, dziadkowie, wnuki, rodzeństwo lub dalsza rodziny i osoby niespokrewnione. Jednak w ich przypadku wymagana będzie opłata za pełnomocnictwo (nie zapłacisz jej jedynie za pełnomocnika będącego bliskim członkiem rodziny).

Pocztą Polską

Wniosek o wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego możesz złożyć także listownie, wysyłając list polecony na adres Biura Informacyjnego Krajowego Rejestru Karnego w Warszawie, albo na adres jednego z punktów informacyjnych. Zaświadczenie powinno zostać do Ciebie wysłane na adres wskazany we wniosku w terminie 7 dni, od otrzymania wniosku.

Przez Internet

Zaświadczenie z KRK wydawane jest także przez Internet. W tym celu musisz posiadać profil zaufany i wypełnić formularz za pośrednictwem strony Krajowego Rejestru Karnego. Warto jednak wiedzieć, że zapytania złożone w sposób elektroniczny, otrzymają odpowiedź także elektroniczną, która nie może zostać wydrukowana, a może być przesyłana jedynie poprzez e-mail lub nośnik pamięci elektronicznej. Zaświadczenie o niekaralności wydawane jest zwykle tego samego dnia, nie później jednak niż w terminie 7 dni od złożenia wniosku.

Czy zaświadczenie o niekaralności jest płatne

W zależności od sposobu złożenia wniosku dokument zaświadczenia o niekaralności zostanie Ci wydany za określoną opłatą. Jeśli złożysz wniosek osobiście w Punkcie Informacji Krajowego Rejestru Sądowego lub za pośrednictwem Poczty Polskiej, zapłacisz 30 zł. Opłatę musisz uiścić przed złożeniem lub wysłaniem wniosku za pomocą znaków opłat sądowej, zakupionych w kasie sądu, w systemie e-Płatności lub przelewem na rachunek bankowy Ministerstwa Sprawiedliwości, wskazując w tytule przelewu imię i nazwisko osoby, której dotyczy wniosek. Dowód wniesionej opłaty musisz dołączyć do wniosku.

Jeśli natomiast wniosek o wydanie zaświadczenia składasz za pośrednictwem e-KRK (przez Internet) to opłata wyniesie 20 zł i możesz ją wnieść wyłącznie za pomocą jednej z metod, udostępnionych w systemie e-KRK.

Jeśli wnioskujesz o wydanie zaświadczenia na swój temat, ale chcesz to zrobić za pośrednictwem osoby trzeciej, która nie jest z Tobą spokrewniona, to będziesz musiał dodatkowo wnieść opłatę skarbową za pełnomocnictwo (17 zł).

Wszystkie te opłaty reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego.

Chcesz wypowiedzieć umowę na czas określony? Nie wiesz jak to zrobić? Ile wynosi okres wypowiedzenia umowy o pracę i czy możliwe jest wypowiedzenie takiej umowy bez jego zachowania? Co na ten temat mówi Kodeks Pracy, a jakie są powszechne praktyki? Przeczytaj ten artykuł, a poznasz odpowiedzi na swoje pytania.

Umowa o pracę na czas określony — główne założenia

Umowa na czas określony jest jednym z rodzajów umowy o pracę, która zapewnia określone korzyści dla pracownika. Wraz z nią, pracownik otrzymuje pełną ochronę wynagrodzenia, a także prawo do urlopu wypoczynkowego i pobierania wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności. Z drugiej strony, jest też dla pracownika bardziej wiążącą, gdyż pracodawca otrzymuje możliwość dokładnego weryfikowania efektów jego pracy.

Głównym założeniem umowy o pracę na czas określony, jest to, że jest to, że jest to umowa terminowa, czyli znana jest data jej rozpoczęcia i zakończenia. Dotychczas była ona mniej pożądana od umowy na czas nieokreślony, gdyż pracownicy chcieli mieć poczucie stabilności. Jednakże obecnie rynek pracy jest bardzo dynamiczny i coraz większa liczba zatrudnionych preferuje umowy krótkoterminowe.

Na jak długo może być zawarta umowa o pracę na czas określony

Pracodawcy chętnie wybierają ten rodzaj umowy o pracę z pracownikiem zaraz po zakończeniu umowy, zawartej na okres próbny. Należy jednak zauważyć, że umowa na czas określony może być zawarta z pracownikiem maksymalnie 3 razy na łączny okres 33 miesięcy. Kodeks Pracy wyraźnie mówi o tym, że kolejna umowa musi być zawarta na czas nieokreślony. Więcej o tym, pisaliśmy też w artykule o umowach o pracę.

Kiedy możliwe jest rozwiązanie umowy o pracę na czas określony

Co do zasady, umowa na czas określony zawierana jest pomiędzy pracownikiem a pracodawcą na określony czas. Tym samym znana jest jej data rozpoczęcia i zakończenia. Może się jednak zdarzyć sytuacja, w której konieczne będzie rozwiązanie takiej umowy wcześniej. Wówczas możliwe jest rozwiązanie umowy o pracę przez jedną ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia. Okres ten reguluje Kodeks Pracy. Zdarzają się jednak wyjątkowe sytuacje, w których zarówno pracownik, jak i pracodawca, mogą rozwiązać umowę bez zachowania okresu wypowiedzenia.

Innym sposobem zakończenia umowy na czas określony jest rozwiązanie umowy za porozumieniem stron, o czym pisaliśmy w poprzednim artykule.

Wypowiedzenie umowy na czas określony przez pracownika

Pracownik może wypowiedzieć umowę o pracę, zawartą na czas określony z zachowaniem okresu wypowiedzenia w każdym momencie lub bez zachowania okresu wypowiedzenia, ale jedynie w dwóch przypadkach, o których w artykule 55 mówi Kodeks Pracy. Możliwe przyczyny wypowiedzenia takiej umowy przez pracownika to:

• pracownik otrzymał orzeczenie lekarskie, które stwierdza szkodliwy wpływ wykonywanej pracy na zdrowie pracownika, a pracodawca w dalszym ciągu zmusza go do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku i nie ma zamiaru przeniesienia go na inne, odpowiednie ze względu na stan jego zdrowia i kwalifikacje zawodowe;
• pracodawca w poważny sposób naruszył podstawowe obowiązki wobec pracownika.

Wypowiedzenie umowy na czas określony przez pracodawcę

Pracodawca może wręczyć wypowiedzenie pracownikowi z zachowaniem okresu wypowiedzenia i nie musi przy tym podawać przyczyny lub bez jego zachowania w dwóch przypadkach opisywanych przed Kodeks Pracy:

• z winy pracownika, opisywanej w art. 52 (ciężkie naruszenie obowiązków, przestępstwo);
• bez winy pracownika w jednej z sytuacji opisywanej w art. 53 (wskutek przedłużającej się niezdolności do pracy w sytuacjach opisanych w §1).

Rozwiązanie umowy o pracę na czas określony

Podsumowując wszystkie możliwości, w których umowa zawarta na czas określony może zostać rozwiązana, wyróżniamy:

• możliwość rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem z zachowaniem okresu wypowiedzenia;
• możliwość rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia ze skutkiem natychmiastowym w sytuacjach opisanych powyżej;
• możliwość rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron.

W przypadku rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę warto wiedzieć, że…

Warto zauważyć, że pracodawca, chcący rozwiązać umowę z pracownikiem ze skutkiem natychmiastowym z winy pracownika, musi podać uzasadnienie wypowiedzenia. Z kolei pracownik może odwołać się do sądu pracy od takiego wypowiedzenia w ciągu 21 dni od otrzymania pisma od pracodawcy. Może to zrobić zarówno w odniesieniu do uzasadnienia, z którym się nie zgadza lub w chwili, kiedy pracownik uznaje, że pracodawca naruszył przepisy o wypowiadaniu umów. Mimo to, takie wypowiedzenie jest skuteczne, co oznacza tylko tyle, że pracownik musi się mu podporządkować. Dopiero gdy sąd w swoim postępowaniu uzna, że pracownik został zwolniony w sposób niewłaściwy, to miało miejsce wadliwe wypowiedzenie umowy. Wówczas sąd może wydać postanowienie, w którym nakaże pracodawcy przywrócić pracownika do pracy lub wypłacić mu odszkodowanie.

Jaki jest okres wypowiedzenia umowy na czas określony?

Zarówno umowa na czas określony, jak i umowa na czas nieokreślony może być rozwiązana z zachowaniem okresu wypowiedzenia, który uzależniony jest od łącznego okresu zatrudnienia u danego pracodawcy. Długość okresu wypowiedzenia wynosi odpowiednio:

• 2 tygodnie — jeśli okres zatrudnienia wynosi do 6 miesięcy,
• 1 miesiąc — jeżeli zatrudnienie wynosi powyżej 6 miesięcy,
• 3 miesiące — jeśli okres zatrudnienia przekracza 3 lata.

Jak liczyć okres wypowiedzenia

Okres wypowiedzenia umowy zawartej na czas określony, jak i nieokreślony, ale oznaczony w miesiącach, liczony jest od pierwszego dnia miesiąca, następującego po tym, w którym zostało złożone wypowiedzenie i kończy się wraz z ostatnim kalendarzowym dniem miesiąca. Oznacza to w praktyce, że jeżeli pracownik wypowiedział umowę 26 lutego, a pracował w firmie 2 lata, to umowa zakończy się 31 marca.

Jeśli z kolei okres wypowiedzenia liczony jest w tygodniach, to umowa o pracę ustaje dopiero w sobotę, po upływie dwóch pełnych tygodni od momentu złożenia wypowiedzenia. W praktyce oznacza to, że jeżeli pracownik złożył wypowiedzenie w środę, to umowa zakończy się dopiero po dwóch i pół tygodnia (w trzecią sobotę).

Co powinno zawierać wypowiedzenie umowy o pracę na czas określony — wzór wypowiedzenia umowy

Jeśli pracownik bądź pracodawca decydują się na zakończenie współpracy, muszą sporządzić dokument wypowiedzenia na piśmie. Innymi słowy, konieczne jest sporządzenie oświadczenia jednej ze stron — tej, która decyduje się rozwiązać umowę. Takie oświadczenie powinno zawierać:

• miejsce i datę sporządzenia dokumentu;
• dane adresowe pracownika;
• dane adresowe pracodawcy;
• tytuł dokumentu;
• oświadczenie o rozwiązaniu umowy ze wskazaniem umowy, której ono dotyczy (data i miejsce zawarcia umowy o pracę, strony umowy);
• oświadczenie zachowaniu bądź nie okresu wypowiedzenia;
• podpisy obu ze stron.

Co więcej, jeśli to pracodawca wręcza wypowiedzenie pracownikowi, musi zawrzeć w oświadczeniu pouczenie o możliwości odwołania się do sądu pracy w ciągu 21 dni od jego otrzymania.

Jak skutecznie dostarczyć wypowiedzenie

Aby wypowiedzenie było skuteczne i prawnie wiążące, musi zostać sporządzone na piśmie i dostarczone drugiej ze stron:

• osobiście, wówczas druga strona powinna je podpisać,
• lub listem poleconym za potwierdzeniem odbioru.

Możliwe jest także przekazanie oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę w sposób elektroniczny, drogą mailową, lecz jeśli nie zostanie ono podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, nie będzie ono skuteczne.

Wypowiedzenie umowy o pracę na czas określony — co dalej

Jak widzisz, sposobów zakończenia umowy o pracę zawartej na czas określony jest kilka, ale każdy zależy od właściwej przyczyny rozwiązania umowy. Teraz wiesz już, kiedy i w jaki sposób możesz to zrobić i kiedy może zrobić to pracodawca, ale co z Twoimi planami na przyszłość? Jeśli szukasz nowej pracy, zobacz aktualne ogłoszenia, które oferuje nasza agencja pracy .

Chcesz rozwiązać umowę o pracę na swoich zasadach? Jesteś pracownikiem, który boi się wypowiedzenia ze strony pracodawcy, albo postanowił zmienić kierunek na swojej ścieżce zawodowej? Sprawdź zatem, jak dokonać wypowiedzenia umowy o pracę na mocy porozumienia stron. Dowiedz się, jakie korzyści wiążą się z tym sposobem ustania stosunku pracy, a jakie są jego wady. Porównaj tę formę zakończenia współpracy z pracodawcą z popularnym wypowiedzeniem. Przeczytaj nasz artykuł i podejmij właściwą decyzję

W jakim celu składa się wypowiedzenie umowy o pracę za porozumieniem stron?

Wypowiedzenie umowy o pracę za obopólną zgodą to proces, w którym zarówno pracodawca, jak i pracownik wyrażają zgodę na zakończenie stosunku pracy. Ten rodzaj wypowiedzenia może mieć miejsce z różnych powodów, na przykład, gdy pracownik chce zmienić pracę, przebranżowić się lub przejść na wcześniejszą emeryturę. Co warto zauważyć, o rozwiązanie umowy w ten sposób mogą zabiegać obie strony, także pracodawca. Może to zrobić na przykład wtedy, gdy musi obniżyć koszty w przedsiębiorstwie. Jednak i w takim przypadku potrzebuje on zgody pracownika na zakończenie stosunku pracy.

Rozwiązanie umowy za porozumieniem stron — ile wynosi okres wypowiedzenia?

Głównym celem zakończenia współpracy pomiędzy stronami umowy o pracę na mocy porozumienia jest skrócenie lub pominięcie okresu wypowiedzenia. Innymi słowy, rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron ma najczęściej skutek natychmiastowy. Chociaż konkretna ilość dni, w jakie pracownik zobowiązuje się pozostać do dyspozycji pracodawcy, zależy od indywidualnej umowy pomiędzy nim a pracodawcą. Warto tu jednak wspomnieć o jeszcze jednej ważnej rzeczy, jaką jest odprawa finansowa.

Odprawa finansowa po ustaniu tytułu pracy przysługuje pracownikowi wtedy, gdy pracodawca zatrudnia w swoim zakładzie co najmniej 20 pracowników i to on występuje z propozycją wypowiedzenia umowy do jednego z nich. Wówczas, musi takiej osobie wypłacić ekwiwalent gotówkowy, w wysokości:

1-miesięcznego wynagrodzenia w przypadku pracy do 2 lat,

2-miesięcznego w przypadku pracy do 8 lat,

3-miesięcznego w przypadku pracy powyżej 8 lat.

Jeżeli jednak o rozwiązanie stosunku pracy za porozumieniem stron zabiega pracownik, wówczas taka odprawa mu nie przysługuje.

Kiedy najlepiej złożyć wniosek o wypowiedzenie umowy na mocy porozumienia stron?

Jednym z najczęstszych powodów wypowiedzenia umowy za obopólną zgodą jest chęć rozwiązania umowy przez obie strony. Jest to zwykle spowodowane zmianą statusu zatrudnienia, taką jak awans, zmianą miejsca pracy, zmianą branży z uwagi na brak perspektyw rozwoju itd. Jednak kiedy jest najlepszy czas, aby to zrobić?

Nie ma konkretnego dnia, w którym należy złożyć wniosek o rozwiązanie umowy na mocy porozumienia stron. W związku z tym, że zgoda musi być obopólna, możesz to zrobić w każdym momencie. Ty najlepiej wiesz, jakie łączą Cię stosunki z pracodawcą, jaką ma osobowość i na co możesz liczyć, wychodząc do niego z tą propozycją. Wszystkie szczegóły dotyczące Twojego odejścia mogą być ustalone pomiędzy Wami indywidualnie. Jeśli oboje się na to zgodzicie, pracę możesz zakończyć ze skutkiem natychmiastowym lub po kilku dniach.

Rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron a wypowiedzeniem — różnice

Wypowiedzenie to formalne zawiadomienie o zamiarze rozwiązania umowy o pracę w określonym terminie. Zazwyczaj jest komunikowania na piśmie i przekazywana pracodawcy lub pracownikowi (w zależności od tego, która ze stron je formułuje). Rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron ma natomiast miejsce wtedy, gdy obie strony wyrażą zgodę na zakończenie stosunku pracy. To zasadnicze różnice między jedną a drugą formą. Na co zwrócić uwagę?

Okres wypowiedzenia

W przypadku wypowiedzenia umowa zawsze zostaje rozwiązana z określonym dniem. Wynika to z przepisów Kodeksu Pracy, w tym szczególności od stażu pracownika w danej firmie i zapisów, zawartych w umowie o pracę. Choć tutaj, niezależnie od tego, czy pracownik zatrudniony jest na czas określony, czy nieokreślony, okres wypowiedzenia umowy o pracę trwa zawsze:

• 2 tygodnie, jeśli pracownik zatrudniony jest w firmie krócej niż 6 miesięcy;
• 1 miesiąc, jeśli pracownik zatrudniony jest w firmie powyżej 6 miesięcy i poniżej 3 lat;
• 3 miesiące, jeśli staż pracownika w firmie wynosi więcej niż 3 lata.

W przypadku porozumienia i obopólnej zgodny na rozwiązanie umowy, okres wypowiedzenia nie musi być zachowany, a jego czas zależy tylko i wyłącznie od indywidualnych ustaleń pomiędzy stronami. Oznacza to, że zakończenie pracy ma miejsce w dowolnym terminie zaproponowanym przez strony umowy, jeśli się na to zgodzą.

Odprawa finansowa

Jak już wspomnieliśmy, w przypadku rozwiązania umowy o pracę odprawa finansowa przysługuje tylko temu pracownikowi, do którego pracodawca sam wystąpił z propozycją zakończenia umowy i tylko wtedy, jeśli zakład pracy zatrudnia co najmniej 20 pracowników. To samo zdarzenia ma miejsce wtedy, gdy pracodawca wypowiada umowę o pracę, ale z winy pracodawcy. Jeżeli bowiem zwolnienie nastąpiło z winy pracownika, odprawa mu nie przysługuje.

Zgoda na rozwiązanie umowy o pracę

W przypadku rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem niepotrzebna jest zgoda drugiej ze stron stosunku pracy. Zarówno pracodawca może złożyć wypowiedzenie pracownikowi, jak i w drugą stronę. Obie strony muszą jednak zachować wszystkie, wynikające z umowy i Kodeksu Pracy zobowiązania. Natomiast porozumienie o rozwiązaniu umowy o pracę, wymaga zgody obu stron.

Czynniki wpływające na wypowiedzenie umowy o pracę za porozumieniem stron

Chęć zakończenia umowy o pracę przez pracownika na mocy porozumienia stron najczęściej podyktowana jest znalezieniem sobie innej pracy, atrakcyjnego stażu lub nagłego wyjazdu. Natomiast pracodawca wychodzi z taką propozycją do pracownika z reguły wtedy, gdy znalazł się w trudnej sytuacji i podejmuje cięcie kosztów w przedsiębiorstwie. Jednakże dochodzi jeszcze do sytuacji, w których pracodawca, przyjmując wypowiedzenie od pracownika, proponuje mu zmianę takiego trybu zakończenia pracy, na porozumienie. Oczekuje on najczęściej zgody na takie rozwiązanie głównie wtedy, gdy chce zakończyć współpracę bez zachowania okresu wypowiedzenia. Do podobnej sytuacji może dojść także wtedy, gdy to pracodawca chce zwolnić pracownika, ale np. z szacunku do jego pracy nie chce robić tego na podstawie wypowiedzenia, a za obopólną zgodą, tak, aby w dokumentach pracownika nie widniało zwolnienie.

Jak napisać wypowiedzenie umowy za porozumieniem stron?

Najskuteczniejszą formą wypowiedzenia umowy jest zawsze forma pisemna. Dlatego, jeśli chcesz rozwiązać umowę z pracodawcą, powinieneś napisać wniosek, w którym musisz zawrzeć konkretne informacje. Obligatoryjnie powinny to być:

• data i miejsce sporządzenia wniosku;
• twoje dane personalne (imię, nazwisko, adres);
• dane pracodawcy (nazwa, adres);
• informacje dotyczące rozmowy, którą chcesz rozwiązać (data i miejsce zawarcia, okres obowiązywania);
• sugerowana data rozwiązania umowy;
• oświadczenie o obopólnej zgodzie na rozwiązanie umowy.

Aby taki wniosek był ważny, musi zostać podpisany przez obie ze stron — pracownika i przedstawiciela pracodawcy, uprawnionego do zawierania i rozwiązywania umów.

Jakie są inne sposoby rozwiązania umowy o pracę pomiędzy pracownikiem a pracodawcą?

Istnieje kilka sposobów rozwiązania umowy o pracę pomiędzy pracownikiem a pracodawcą. Jednym z nich jest zawarcie porozumienia, które teraz opisujemy. Obejmuje to uzgodnienie przez obie strony daty rozwiązania umowy i wszelkich dodatkowych warunków. Kolejnym sposobem jest rozwiązanie umowy poprzez wypowiedzenie jednej ze stron. Wymaga to zawiadomienia jednej ze stron o zamiarze rozwiązania umowy przez stronę wypowiadającą, ale nie wymaga konsultowania z nim szczegółów. Trzeci sposób to rozwiązanie umowy przez jedną ze stron bez wypowiedzenia lub konsultacji z którymkolwiek z przedstawicieli, który w przypadku pracownika odbywa się na mocy oświadczenia. Jednakże, aby którakolwiek z tych metod była ważna, musi być zgodna z wszelkimi obowiązującymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi, zawartymi w Kodeksie Pracy.

Umowę o pracę można rozwiązać zatem:

• na mocy porozumienia stron,
• przez wypowiedzenie jej (rozwiązanie umowy za wypowiedzeniem),
• przez oświadczenie jednej ze stron bez zachowania okresu wypowiedzenia,
• z upływem czasu, na który była zawarta.

Chcesz zmienić pracę na mocy porozumienia stron? Co dalej?

Wypowiedzenie umowy o pracę za pomocą porozumienia stron jest dla Ciebie korzystne wtedy, kiedy obawiasz się wypowiedzenia umowy przez pracodawcę, co mogłoby zaszkodzić Twojej karierze, gdyż przyczyna zwolnienia byłaby widoczna dla przyszłego zatrudniającego Cię szefa. Skorzystanie z tego rodzaju rozwiązania umowy pracę to jednak kilka rzeczy, na które musisz zwrócić uwagę. W przypadku rozwiązania umowy za porozumieniem stron:

• nie możesz starać się o zasiłek dla bezrobotnych;
• nie dostaniesz dodatkowych, ustawowych dni wolnych na szukanie pracy (w przypadku wypowiedzenia masz prawo do takich dni).

Jeśli jesteś zdecydowany na ten krok, to zapewne masz plany na przyszłość. Być może masz już nową ofertę pracy, zamierzasz wziąć udział w jakichś szkoleniach, wrócić na studia, lub wyjechać za granicę. Jeśli jednak dopiero szukasz nowej pracy, warto wiedzieć, jak to robić skutecznie.

Sprawdź ogłoszenia o pracę w naszym portalu

W Asistwork czekają na Ciebie aktualne oferty pracy z całej Polski. Nawet jeśli zamierzasz przeprowadzić się do innego miasta, warto sprawdzić, jakich specjalistów poszukują lokalni pracodawcy i jakich kompetencji oczekują od swoich przyszłych pracowników. Wykorzystując nasz portal w ten sposób, łatwiej Ci będzie podjąć decyzję co do kolejnych zawodowych kroków. Sprawdź oczekiwania i warunki pracodawców i najpopularniejsze stanowiska w regionie. W Asistwork zajmujemy się również wsparciem zwolnionych pracowników. Dowiedz się, na co możesz liczyć i podejmij właściwą decyzję.

Wypowiedzenie umowy o pracę na mocy porozumienia stron – gotowy wzór

 Plik do pobrania w PDF

Według licznych badań odejście bliskiej osoby to jedno z najbardziej traumatycznych przeżyć w całym życiu. Nic więc dziwnego, że ludzie potrzebują wtedy wyjątkowego traktowania. Kodeks pracy przygotował z tego względu urlop okolicznościowy z powodu śmierci członka rodziny. W tym artykule wyjaśnimy, komu on przysługuje i ile dni trwa.

Ile dni urlopu okolicznościowego przysługuje na śmierć rodziców?

Jedna z najważniejszych kwestii dotyczy wymiaru urlopu okolicznościowego z powodu śmierci członka rodziny. Jego wymiar zależy od klasyfikacji powiązań. Dla osób wchodzących w skład najbliższej rodziny zmarłego przysługują dwa dni urlopu. Natomiast w teoretycznie dalszych relacjach również można liczyć na zwolnienie od pełnienia obowiązków służbowych, ale tylko przez jeden dzień.

Śmierć brata lub siostry – ile dni przysługuje na pogrzeb rodzeństwa?

Według informacji przekazanych przez nas we wcześniejszym akapicie mogłoby się wydawać, że na pogrzeb rodzeństwa przysługują dwa dni wolne. Co jednak ciekawe, ustalono inny wymiar urlopu okolicznościowego w przypadku śmierci brata lub siostry. Wtedy można liczyć na zaledwie jeden dzień wolny.

Ile dni urlopu okolicznościowego przysługuje na śmierć babci i dziadka?

W sytuacji, gdy zgon dotyczy babci lub dziadka, również otrzymuje się od pracodawcy jeden dzień urlopu okolicznościowego. Zasady są identyczne, jak w przypadku rodzeństwa, a także teściów. Takie prawo jest niepodważalne, gdyż zostało zagwarantowane przez przepisy zamieszczone w kodeksie pracy.

Śmierć dziecka – komu przysługuje urlop okolicznościowy na pogrzeb dziecka i ile dni się należy?

Pochowanie swojego zmarłego dziecka to scenariusz, jakiego praktycznie każdy rodzic nigdy się nie spodziewa. Niestety, życie często pisze własne – nie zawsze pozytywne – scenariusze. W kodeksie pracy przewidziano urlop okolicznościowy na pogrzeb dziecka w wymiarze dwóch dni.

Wniosek o urlop okolicznościowy na śmierć członka rodziny

Aby otrzymać urlop okolicznościowy z powodu śmierci członka rodziny, trzeba przygotować odpowiedni wniosek. Na szczęście zadanie to nie należy do skomplikowanych, więc nie powinno sprawić większych trudności. Przede wszystkim należy skupić się na kilku podstawowych elementach. Oto one:

• dane pracownika;
• dane pracodawcy;
• czas trwania urlopu;
• konkretny powód uprawniający do wykorzystania urlopu;
• termin wykorzystania dni wolnych.

Zamieszczenie tych informacji sprawi, że Twój wniosek o urlop okolicznościowy będzie w stu procentach kompletny.

Kiedy zgłosić wniosek o urlop okolicznościowy na śmierć bliskiej osoby?

Tak naprawdę najistotniejsza reguła dotycząca terminu składania wniosków o urlopy okolicznościowe dotyczy ogólnej oceny sytuacji. Należy podjąć takie kroki wystarczająco szybko tak, aby pracodawca nie miał podstaw do odmowy. Nie można powoływać się na wyjątkowe zdarzenie zbyt późno. Wracając do głównego tematu tego artykułu, urlop okolicznościowy na śmierć członka rodziny wymaga złożenia wniosku najlepiej tuż po ustaleniu daty pogrzebu. Jeśli tak zrobisz, pracodawca z pewnością rozpatrzy go pozytywnie.

Podsumowanie

Reasumując, urlop okolicznościowy z powodu śmierci członka rodziny przysługuje każdemu pracownikowi znajdującemu się w tej przykrej sytuacji. Oczywiście warto dodać, że musi być on zatrudniony na podstawie umowy o pracę. Wymiar takiego urlopu wynosi jeden lub dwa dni wolne od pełnienia obowiązków służbowych. Pamiętaj także o złożeniu wniosku – najlepiej tuż po ustaleniu daty pogrzebu. Na naszym blogu możesz dowiedzieć się o  różnych rodzajach urlopów.

Nasza agencja pracy tymczasowej  stara się, abyś był na bieżąco z ważnymi informacjami.